دكتر محمدهادي سعيد مدقق، استاد گروه جراحي عروق،‌ بيمارستان فوق تخصصي جراحي عروق علوي،‌ دانشگاه علوم پزشكي مشهد 

بیماری بورگر که به عنوان ترومبوآنژئیت انسدادی شناخته می شود، یک فرآیند التهابی ایدیوپاتیک است که بیشتر در دست و پا رخ داده و شریان ها و عروق متوسط را درگیر می کند و ممکن است منجر به انسداد و کاهش جریان خون گردد. عامل آغاز کننده این بیماری هنوز ناشناخته است. برخی از فرضیه ها مانند عفونت باکتریایی، پروتئین های ایمونولوژیک و عوامل ژنتیکی برای شروع پیشنهاد شده است، هرچند که مورد رد یا تایید قرار نگرفته اند. تنها فرضیه ای که از زمان لئو بورگر قابل قبول است، ارتباط بسیار شدید میان قرار گرفتن در معرض تنباکو و این بیماری است. با این حال، برخی از محققان بر این باورند که نیکوتین تنها یک عامل فیزیولوژیک بوده، بنابراین نباید عامل اصلی یا آغازکننده باشد. بیماری بورگر به طور عمده در مردان شایع است، اما شواهد اخیر نشان می دهد میزان بروز در زنان در حال افزایش است. حدود 23٪ بیماران مبتلا به ایسکمی کمتر از50 سال که به کلینیک عروق مراجعه می کنند، با بیماری بورگر تشخیص داده می شوند. انواع درمان، از جمله استفاده از پروستاگلاندین ها، درمان ضد انعقاد یا ترومبولیتیک و جراحی بازسازی، هم غالبا ناموفق هستند. اکثر بیماران در حقیقت، کاندید بازسازی نیستند زیرا یک عروق مفید جهت پیوند بای پس در این بیماران به خوبی یافت نمی شود. برای مثال، Inada و همکاران ، تنها 4.6٪ از 236 بیمار می توان با جراحی درمان کردند. با توجه به کمبود اطلاعات و آمار در مورد بیماران بورگر پروژه تحقیق در سراسر کشور ژاپن در سال 1973 آغاز شد. در همان زمان، یک سیستم برنامه رسمی رجیستری برای بیماران مبتلا به بیماری بورگر  برای کمک به هزینه های پزشکی تاسیس شد  و 5990 بیمار مورد پیگیری و فالوآپ قرار گرفتند که 5222 نفر از انها مرد و بقیه زن بودند. هدف ما اجرای رجیستری در قالب بیماری بورگر می باشد. شیوع بیماری Buerger در نقاط مختلف جهان متفاوت است ؛ بیماری بوگر در کشورهای در حال توسعه آسیا شایعتر است و در ایران نیز رایج است. سالانه افزایش موارد جدید بیماری بورگر در مرکز تحقیقات جراحی عروق مشهد (vascular and endovascular surgery research center)، مرکز ارجاع در استان خراسان در کشور ایران گزارش شده است. خراسان بزرگترین استان ایران است و جمعیت آن بیش از 6 میلیون نفر است. بنابراین، برنامه های تحقیقاتی برای جنبه های مختلف بیماری بوگرر آغاز شده است و لزوم رجیستری این بیماری را به خوبی توضیح می دهد.

تفاهم نامه ها:

تفاهم نامه مركز كوهورت دانشگاه علوم پزشكي مشهد

تفاهم نامه با بيوبانك پژوهشكده بوعلي دانشگاه علوم پزشكي مشهد